برای تن های مدفون من ٬ برای سهم کرم ها ٬ لعنت به ۲۲ شهریور
چه زود سپیده از شب زلفت دمید
چه زود در تصادم خطوط
تمام یادگار جوانیت شخید
ودر ادامه
هیچ
شعر دستمالی
واینکه هنوزاحمقانه
از اعوجاج چنین خرد
شکوه مرثیه می طلبم من
میان تسلسل مرگ های ایگناسیو
ساعت پنج عصر مانده است بر تمامی ساعت ها
ساعت پنج عصر مانده است بر تمامی ساعت ها
/ این سطر تمام خستگی شعر را به دوش می کشد .
سلام !
سطر آخر شعر محشر بود
زبان سختی دارید / کمی نرم تر / کمی برفی ....
سلام . به روزم
سلام !
من هم به روزم و شعر !!!
ببخشید این ایگناسیو یعنی چی؟ 22 شهریور چون توش بروز شدی بهش فحش میدی ؟ چرا همیشه مرده باد شعار خودم زنده باد که بهتره ...